– Niedługo do ciebie dołączę – obiecała. – Lily musi najpierw

agenci gorączkowo zabiegali o prawa do kolejnych edycji jego utworów.
Tym razem pani Greenwood nie będzie już jej mogła zarzucić spóźnienia - Laura jest na miejscu dziesięć minut przed czasem. Ma świeżo umyte włosy, luźno ściągnięte w koński ogon, jest wykąpana, przyzwoicie ubrana; czuje się świeżo. Gdyby w takim stanie zobaczył ją Simon, nie miałaby powodu się przed nim wstydzić, tak jak wczoraj. Ale dziś, oczywiście, nie spotka go ani przed domem, ani w holu, ani na korytarzu na pierwszym piętrze, choć, wiedząc, że nie musi się śpieszyć, zatrzymuje się przed kilkoma obrazami. Wcale jej nie chodzi o współczesne malarstwo, raczej o to, że im dłużej stoi w korytarzu, tym większa jest szansa, że otworzą się któreś drzwi i zobaczy w nich Simona. Żadna klamka się nie porusza, nikt się nie pojawia, za to z pokoju Grace dochodzą hałasy. Laura przestaje przed sobą udawać, że interesują ją obrazy, i nadstawia uszu. Słyszy stukanie, jakby ktoś walił młotkiem. Idzie szybko do pokoju dziewczynki, otwiera drzwi, wchodzi. I widzi Simona. Simona z młotkiem, który uśmiecha się do niej, upuszcza narzędzie na podłogę, prawą ręką chwyta zainstalowany przy lustrze drążek, którego wczoraj, kiedy wychodziła, jeszcze tam nie było, przechyla tułów, wyciąga do tyłu prawą nogę, do przodu lewą rękę i rozpaczliwie walcząc o równowagę, próbuje zrobić arabescfue. Wygląda przy tym tak komicznie, że Laura wybucha śmiechem. - Nie umiesz! - woła jego siostra, po czym pokazuje mu, jak się wykonuje arabesque. A Laura nie może uwierzyć, że sześcioletnią dziewczynkę, która jeszcze dwa tygodnie temu nie znała ani pierwszej, ani drugiej, ani tym bardziej trzeciej, czwartej czy piątej pozycji baletowej, stać na taką perfekcję. Mimo że musi wyciągać rączkę, bo drążek - jak dla niej - jest stanowczo za wysoko.
Richard wziął od niej dziecko, a potem zaprowadził obie do
Otworzyła oczy i spojrzała na niego.
i przytrzymał.
46 JEDNA DLA PIĘCIU
- Jak sobie życzysz - zgodził się ochoczo. Wyciągnął
– Nie było jakiejś kartki?
miękkość w kolanach.
To zwykła transakcja. Jeśli chcesz, żeby nasza wymiana doszła do skutku,
-Chciałam ją po prostu czymś zająć. To ona wpadła na
wczoraj i myślałam, że pojadę do Citywide za parę dni. Nie wybierasz
godzin nie dobiegł odgłos żadnego ruchu w domu. Kotka zamiauczała.
w dzieciństwie. Z przyjemnością mył jej głowę i różowe ciało, a

- Powiedziałem, ja sie tym zajme - powtórzył Nick tonem
128
na ostatnim pietrze - wyjasniła Carmen. - Kucharka,
Dziwka! Tym własnie jest, przekleta, brudna dziwka,
- Ale ja nic mu nie moge powiedziec...
Beth miała marne szanse na przekroczenie bram raju, gdyby zawezwał ją tam Pan. Nie żeby Ross specjalnie się
Kolejny ślepy zaułek.
- Ja tylko próbuję mądrze się zachować.
by móc wziac na rece Jamesa, który le¿ał teraz koło stolika do
przeciwdeszczowym, ciemnych okularach i kapeluszu z
tej chwili ojciec mógł zadzwonić do domu Lily i zdać sobie sprawę, że jego jedyna córka go okłamała. Znała go i
sprostowała Eugenia.
- Nie zostane długo.
skad ma na to srodki.
cos w tym rodzaju, prawda? To dlatego ciagle kreci sie tu tyle